Verslag Losser 2020

Welkom bij dit eerste wedstrijdverslag van 2020.

Normaal gesproken mag ik ergens in April al in de spreekwoordelijke pen klimmen maar door alle welbekende corona gerelateerde problematiek zagen we ons genoodzaakt om alle tot nu toe geplande wedstrijden af te moeten zeggen.

Maar na 1 September mochten we weer aan de bak en voor Zondag de 13^de stond de mooie locatie van R.C. Modelvliegclub Losser in de agenda.

In de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen word al een tijdje een met het NK vergelijkbare competitie gevlogen, de zogenaamde NRW-Cup, en ver voor dat Corona in beeld kwam was er de intentie om dit weekend met de beide organisaties tezamen te komen om er een gecombineerde wedstrijd van te maken die ook mee zou tellen voor het Nederlands Kampioenschap.

Verbroedering in de modelvlieghobby en eens proeven aan een voor Nederlandse begrippen grote opkomst, denk aan meer dan 30 man, was hier de achterliggende gedachte.

Helaas mag in Duitsland nog steeds tot nader orde geen wedstrijd georganiseerd worden waardoor al vroeg door de NRW-mannen werd mede gedeeld dat de geplande gezamenlijke organisatie niet plaats kon vinden.  

Blijkbaar werd het binnen de NRW-gemeenschap wel snel bekend dat wij een robbertje thermiekzweven in wedstrijd verband gepland hadden en was er tot onze verbazing een ware stormloop op de inschrijvings-lijst! Het maximum aantal deelnemers was in overleg met de club gesteld op 40 man (of vrouw) dus zag de organisatie zich genoodzaakt op het laatste moment het aantal buitenlandse deelnemers te moeten beperken om zo geen nee te hoeven verkopen aan Nederlandse deelnemers. Reeds ingeschreven namen kun je niet met terugwerkende kracht weigeren als je een dergelijke regel pas later in stelt (vind ik) dus binnen een uur nadat wij lieten weten dat we het aantal buitenlandse inschrijvingen gingen beperken tot 20 hadden we er dus ook al 20 ingeschreven staan.

Toen op de vrijdag voorafgaand aan de wedstrijd de inschrijving werd gesloten stonden er maar liefst 38 namen op de lijst! Ongekend veel voor een door de KNVvL georganiseerde wedstrijd!

De weersvoorspellingen waren uiterst gunstig waardoor de wedstrijd gewoon door kon gaan en ik om half 7 het wedstrijd-aanhangertje achter m’n auto kon hangen voor de rit naar Losser.

De opbouw van het veld ging zeer vlot, met hierbij een speciaal bedankje aan de mannen van de ontvangende club die op zaterdag het veld al hadden voorbereid op de grote opkomst.

Met linten was er een parkeerstrip afgezet, alle startplaatsen waren al aangegeven en er was zelfs een vak vrij gemaakt met lint waar ik mijn ‘kantoor’ op kon zetten. Ik kon dus snel aan de bak om de technische installatie op te zetten en nog voordat ik alles aan de praat had, hadden de vrijwilligers alle startlinten uitgelegd en konden de piloten hun proefvluchtjes maken.

Helaas waren 4 deelnemers toch niet in de gelegenheid om naar dit veld af te reizen maar stonden er uiteindelijk toch 34 man te trappelen van ongeduld om hun score kaartje in ontvangst te nemen en om 10 voor half 11 kon ik de voorbereidingstijd voor Ronde 1 Groep 1 starten.

Nu mag ik het eindelijk over het vliegen hebben!!

Want er was weer veel om naar te kijken! Het was heel mooi vliegweer, relatief koel in de ochtend met het vooruitzicht van temperaturen rond de 22 tot 25 graden in de middag. Daarbij stond er een beetje wind, ik schat het op een kleine 3 Beaufort, waardoor het geen weer was voor de aller lichtste superFloaters.

De vele vol gevlogen rondes geven aan dat de thermiek rijkelijk aanwezig was, maar het boven gemiddeld aantal buitenlandingen en landingen buiten de 10 meter geven aan dat het ook verraderlijke omstandigheden waren met enorme zinkgebieden waar zelfs de allerbeste piloten door verrast konden worden. Na afloop van seizoen 2019 heb ik wat cijfertjes bij elkaar gezocht die niet uit GliderScore komen rollen en dat vond ik persoonlijk erg interessant. Dus om een beeld te schetsen van hoe de wedstrijd is gegaan heb ik ze voor deze dag ook een beetje opgezocht.

Met 34 aanwezigen zouden er 204 individuele vluchten gemaakt gaan worden, verdeeld over 6 rondes met iedere ronde 4 groepen. Elke groep bestaat dan uit 8 a 9 piloten dus was het naar onze begrippen vrij druk in de lucht.

Bij F5j is de starthoogte belangrijk en vandaag was zo’n dag dat er geen laagte-records verbroken gingen worden. Neemt niet weg dat er goed gevlogen is want de gemiddelde starthoogte voor de 1000 voor heel seizoen 2019 was 139 meter en daar bleven de mannen in Losser ruim onder met 123,4 meter.

De uiteindelijke winnaar heeft zijn 5 tellende rondes (er was 1 schrapper en dat was in zijn geval ook nog eens en buitenlanding) gemiddeld op 121 meter zijn motor uit gezet.

De extremen in starthoogte waren voor vliegmaatjes Wim Nieuwhof en Gert Jan Siemons.

In ronde 1 trok Wim door naar 202 meter en lag na 8:30 zijn kist al weer op de grond maar die ronde waren zulke verraderlijke omstandigheden dat hij daar nog steeds de beste van het groepje was.

Gert Jan profiteerde van de steeds verbeterende omstandigheden en wist in de 6^de ronde de tijd vol te vliegen vanaf 79 meter. Dat afgerond met een 50 punten landing leverde hem de 1000 punten voor die groep op.

Ik noemde eerder al dat er relatief veel landingen buiten de 10 meter waren en ik heb ter vergelijk de laatste wedstrijd van Losser erbij gepakt in 2018 om te kijken of het alleen mijn gevoel was. Maar toen vlogen 26 man mee en tel ik 23 vluchten met een 0-score voor de landing, waarvan 6 buiten de 75 meter. Deze editie waren dat er maar liefst 41 met een nulletje voor de landing, met 10 man die nog een stukje verder moesten lopen om hun vliegtuigen op te halen en de hele vlucht een 0-score kreeg.

De huidige modellen kunnen onder de juiste omstandigheden echt belachelijk lang op een paar meter hoogte het halve veld over vliegen maar als er dan ineens zo’n ijskoude windvlaag voorbij trekt hangen ook die dingen ineens stil en is het klaar.

Ook de vliegtijden laten zien dat het geen makkelijke dag was. Het aller eerste wat je moet doen om een kans op een hoge klassering te hebben is de tijd vol vliegen. Als ik de grens daarvoor op 09:50 leg is dat 101 keer met succes gehaald.  Maar anders gezegd: meer dan de helft van de vluchten hebben het niet tot het eindsignaal gehaald!

De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik hier ook de 2 deelnemers heb mee geteld die na de 2 ronde door schade zijn uit gevallen. Peter de Vrijer moest zijn debuut al snel staken na een gemene overtrek op te lage hoogte die zijn kist niet heeft overleefd. Nils Winkler moest helaas na 3 rondes ook in pakken met technische problemen.

Dat trekt de verhouding iets in het voordeel van de ‘Vol-vliegers’ maar met 101 tegen 95 blijft het nog steeds op ongeveer de helft hangen. Daar is nog veel te winnen maar dat is denk ik ook een bevestiging voor de lastige omstandigheden van vandaag. Ik heb het nog niet eerder zo bijgehouden maar zal dit zeker in de toekomst wel doen om zo te kijken wat we er voor informatie uit kunnen halen.

Maakt een lage vliegtijd het onmogelijk om een ronde te pakken? Zeker niet! Groepswinst is voor de beste van dat moment en de meest extreme was deze keer Geert van Melick die in de 2^de ronde van een hoogte van 172 meter al na 6 minuten en 8 seconden geland was, wel op de stip met 50 punten, maar de anderen in de groep deden het niet beter dus waren de 1000 punten voor hem.

Feit blijft dat je de meeste punten verdient door lang te vliegen en dat zie je duidelijk boven in het klassement. Jorg Syska is de eerste, op de 8^ste plaats, die niet alle tellende rondes vol heeft gevlogen.

Gedurende de dag werd wel langzaam duidelijk in welke hoeken redelijk betrouwbare thermiekbronnen aanwezig waren. De temperatuur naam wat toe, de wind iets af en dat was te zien in de resultaten. Steeds meer piloten haalden het tot de laatste secondes maar er is gedurende de dag geen enkele ronde geweest waar iedereen het tot de toeter wist vol te houden.

Achter de schermen kijk ik op eerste rang mee als ik de elektronische score’s binnen zie rollen op de computer en hier vond ik een vrij duidelijk verschil tussen de Nederlanders en de Duitsers:

Tot ronde 4 waren de weersomstandigheden vrij Nederlands en hadden ‘wij’ redelijk het overwicht in het klassement. Naarmate de temperatuur omhoog ging, en het weer kennelijk iets meer richting normaal voor deze regio ging, begonnen de Oosterburen ook in het klassement te klimmen en sloten wij de dag af in de volgorde zoals die eerder al op de site geplaatst is.

Lucas Planken op de eerste plaats door als enige van het veld 4 van zijn 5 tellende rondes met een 1000 af te sluiten.

Pascal van Ool volgt hem op de spreekwoordelijke voet op slechts 0,9%. Hij begon wat stroef maar wist met name in de middag heel veel terrein goed te maken.

Udo Dressel vult het podium op de 3de plek door er heel consequent elke ronde gewoon bij te zitten.

Ik vond het een magnifieke dag!

En ondanks dat ik redelijk wat teleurgestelde gezichtjes heb gezien voor het niet halen van de toeter en/of de landingsstip, heb ik veel meer lachende gezichten gezien onderweg van en naar de startstip dus was ook Losser 2020 mijns inziens een succes!

Op naar 4 oktober waar het veld van The Hawks in Vught het strijdtoneel gaat vormen voor de volgende ronde.