We hebben 16 oktober het seizoen 2021 afgesloten door met de hele bups nog een keertje bij Radio Modelvliegclub Friendship in Dalfsen op het veld te gaan staan.
Qua weersomstandigheden was seizoen 2021 wel een beetje een apart jaar: Het is misschien een enkele keer een beetje spannend geweest voor wat betreft de regenvoorspelling maar de windgoden zijn altijd érg braaf geweest om ons onze gang te laten gaan. Zo ook deze keer weer want de windvaantjes en vlaggen hingen de hele dag hoofdzakelijk naar beneden. Zo af en toe kwam er een zuchtje wind voorbij die soms nét hinderlijk genoeg was om een landing te verprutsen maar meer als dat was er niet. De bewolking was dan weer wel overmatig aanwezig waardoor het zonnetje de verschillende thermiekgeneratoren in de directe omgeving van het veld niet echt kon activeren.
De boerderijen, de bomenrijen en de verschillende tussenliggende soorten landbouwgrond veroorzaken allemaal de door ons zo gewenste verstoring in de aanstromende lucht, waar die heerlijke thermiekbellen van loskomen. Als het zonnetje daar op schijnt en een zuchtje wind verplaatst die luchtmassa over de diverse ondergronden…..nou…..reken maar uit: een waar thermiekfeestje!
Maar vandaag was er dus niet dát soort weer: de foto hierboven is een beetje verneukeratief want de piloten moesten het tot het eind van de 7de ronde doen met een gesloten wolkendek, koude en vochtige ondergrond (mijn sokken en schoenen waren ’s avonds laat nog steeds volledig doorweekt) en ook was er een wat frisse omgevingstemperatuur en was ik zowaar blij dat ik een lange broek had aangetrokken!
Wederom een dagje voor de lichtere modellen dus, en voor scherpe ogen om het minste beetje stijgen van je model te herkennen, en ook voor rustige vingers aan de knuppels om alle stuur-input tot een minimum te beperken om zodoende zo min mogelijk weerstand te veroorzaken want de piloten hadden alles nodig om in de lucht te blijven vandaag..
Na de vorige editie in Dalfsen was de winnaar van het Nederlands Kampioenschap al bekend: Pascal heeft de eerste 4 wedstrijden zo goed weten te presteren dat hij al niet meer in te halen was. Maar voor de rest van het klassement was nog veel te winnen of te verliezen waardoor dit een zeer interessante en spannende dag zou kunnen gaan worden en dat wérd het dus ook: Zo dood als de lucht voelde, zo levendig was de wedstrijd. Het competitie element, de uitdaging om onder gegeven omstandigheden zo te vliegen dat je niets op je concurrenten verliest, maakt dat voor elke hoogtemeter gevochten moest worden.
Ik heb ook weer zo veel gezien dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen om het allemaal te beschrijven en aangezien dit de seizoens afsluiter was ga ik het deze keer eens helemaal anders doen.
Wij, de subcommissie van Radio Bestuurd Elektro Zweef, organiseren uit naam van de KNVvL een Nederlands kampioenschap door gedurende het seizoen een aantal wedstrijden te houden die mee tellen voor dat Nederlandse kampioenschap. Iedereen met een elektrozwever, affiniteit voor thermiekvliegen en het spelletje mag en kan mee doen en dat maakt dat we een leuke diversiteit aan piloten en modellen op het veld kunnen zien.
Zie zien we op het veld ambitieuze en serieuze titelkandidaten, steady middenvelders die het de top af en toe goed moeilijk weten te maken, maar ook liefhebbers die een paar keer per jaar de uitdaging aan gaan om eens iets anders te doen dan het ‘rondje om de kerk’.
Ik roep altijd “De deelnemers maken de wedstrijd”. De laatste deelnemer is daar voor mij net zo belangrijk om een klassement te vormen als de eerste en daarom noem ik bij de wedstrijduitslag aan het eind van de dag ook altijd alle namen op.
Deze keer doe ik dat in mijn verslag ook door alle deelnemers van deze wedstrijd in de schijnwerpers te zetten
en ik begin bij de drager van de rode lantaarn Vincent Merlijn
Voor wie de verschillende zweef-klasses een beetje volgt zal er nu wellicht wat verbazing zijn om zijn naam nu al te horen want over het algemeen is Vincent met zijn El Nino echt een kanshebber voor een hoge klassering. Maar na het droevige bericht van de afgebrande werkplaats van goede vriend Laurynas van Team Concept lag de focus begrijpelijkerwijs even niet bij deze wedstrijd, daarnaast liet het materiaal hem een beetje in de steek waardoor enkele rondes op niets uit kwamen en een hoge klassering uitgesloten was. De grappen en grollen waren er niet minder om en hij sloot ijzersterk af met 1000punten in ronde 6 en ronde 7 maar dat bracht hem nog steeds niet verder dan de 15de plek met een toch niet heel verkeerde score van 73,34%
Vincent vroeg mij na ronde 4 wat er voor hem nog te winnen viel die dag en ik vind laatste worden met 2 dikke Duizends in je lijstje best het vermelden waard!
Plaats 14 is voor Peter de Vrijer.
In 2020 heeft Peter in Losser geproefd aan hoe een wedstrijddag er uit ziet en ondanks een kapotte kist zag hij het helemaal zitten om vaker mee te doen. In de winter wist hij een mooie houten 6-kleppen-zwever te bemachtigen, de Superon, en verscheen hij dit jaar 3 maal aan de start. De focus lag voornamelijk op de regels van het spelletje onder de knie krijgen en de zwever onder wedstrijd-omstandigheden in de vingers te krijgen. Er viel genoeg te verbeteren voor wat betreft de in en afstellingen, elke coach/tijdwaarnemer probeerde hier zijn steentje bij te dragen en langzaam maar zeker zag iedereen dat houten ding steeds beter gaan vliegen. Zijn leercurve loopt steil omhoog want zijn score nam toe van 47% in zijn eerste wedstrijd dit jaar naar een dikke 77% hier in Dalfsen. Op 1 na laatste maar wie de lijstjes van voorgaande wedstrijden en competities terug zou kijken zal zien dat je met 77% regelmatig goed in het middenveld mee kan spelen dus dat beloofd wat voor volgend seizoen. Hij heeft wat clubleden weten te overtuigen om mee te gaan doen dus wellicht zien we iets meer houten modellen aan de start volgend jaar!
13de plek Eric Velthuizen
Eric is deelnemer van het eerste uur en begon het avontuur ooit met een Wit/fel Oranje EON600 2-assertje en in mijn begindagen van de F5J had ik de grootste moeite om hem met mijn Topmodel Diva bij te houden. Inmiddels vliegt hij met een dikke explorer en net als vorige wedstrijd begon hij ijzersterk: Na de 3de ronde stond hij 3de in het klassement!
Maar zoals eerder gezegd was het deze dag een uitdaging om uit de slechte lucht te blijven en in de middag ging dat bij hem moeizamer. Hij was onder andere slachtoffer van een lullige windvlaag op het verkeerde moment waardoor de kist ineens stil viel en hij een dure buitenlanding moest noteren. Het bracht hem tot 78% en net buiten de top 10.
Ps. Eric is al vanaf de begindagen penningmeester van de subcommissie en is er aan toe om het stokje over te dragen aan een ander. We zoeken dus iemand met enige affectie voor cijfertjes en liefde voor ons spelletje die enkele uurtjes per jaar kan opofferen om dit te doen
12de plek Bernd Marcinzik
Iedereen mag meedoen aan de wedstrijden en wij staan dus ook open voor buitenlandse deelnemers. Niet KNVvL-leden tellen niet mee voor het Nederlands Kampioenschap maar wel voor de dag-uitslag en Bernd is een van onze Oosterburen die al jaren een regelmatige deelnemer op onze wedstrijden is. Hij wist in 2018, ik meen in Nijverdal, een half vliegtuig heelhuids te landen na eerst nog een paar rondjes in een bel te blijven hangen wat hem een applaus van de toeschouwers opleverde
Zo rond 02:18 In beeld gebracht door ondergetekende.
Toevalligerwijs had hij die wedstrijd ook 83% gevlogen, dat was toen voldoende voor een 18de plaats, deze keer bracht hem dat naar een steady 12de plek.
11de plek Jorn Beerendonk
Jorn is een bekende uit de F3K-scene maar vandaag debutant in de F5J. Zijn Concept DLG mét Friesche vlag thema werd van een piepklein motortje voorzien om hem geschikt te maken voor de F5K klasse en Jorn heeft vandaag laten zien dat een rondje F5J er ook echt wel goed mee te doen is. De grote jongens hebben een theoretisch en natuurkundig voordeel qua aerodynamische efficiëntie, waardoor gebieden met slechte lucht hem iets meer pijn deed dan die 4-meter bakken, maar een dikke 1000 in Ronde 5 geeft aan dat je met een F5K kist ook gewoon competitief kan zijn. Geweldig om zo’n model tussen het 4meter geweld bezig te zien!
10de plek Brian van der Gouw
Met een score van 90% heb je vrijwel altijd een plek in de top tien maar vandaag was 86,3% van Brian al voldoende voor die 10de plek. Ook Brian is een bekende in de zweefwereld, heeft zijn strepen al verdiend in de F3J en F3K en we zijn hem bij ‘ons’ ook al vaker tegen gekomen. Hij is de drijvende kracht achter de ontwikkeling van de F5K-klasse maar dat weerhoud hem er niet van om met enige regelmaat een robbertje F5J uit te vechten en duidelijk niet onverdienstelijk. Zijn Ultima was een van de eerste vederlichte modellen die in de buurt van de laagst toegestane vleugelbelasting kwam en die doet het erg goed onder deze omstandigheden.
9de Karel van Balen
Karel is een van de meest trouwe en constante deelnemers in het veld. In 2019 schreef hij het Kampioenschap op zijn naam en is altijd een podium-kandidaat. Hij heeft de organisatie ook geholpen aan de juiste spullen om die mooie scorekaartjes zelf te kunnen printen waarvoor nogmaals dank!
Hij vliegt al jaren met Explorers van NAN, zijn kisten zijn altijd tip-top in orde en goed te herkennen aan hun typerende gele kleur, volgens mij is hij de enige die ze met deze kleuren vliegt, en zijn motto is: “zo lang er nog lucht onder mijn kist zit ga ik door!”
Daar heeft hij in het verleden ware kunststukjes mee laten zien maar helaas waren vandaag de omstandigheden er niet naar om dat talent te kunnen benutten en was een 9de plek met 86,6% het hoogst haalbare.
8ste Arno de Blieck
De familie de Blieck is regelmatig aanwezig om de deelnemerslijstjes op te leuken, Senior iets vaker dan Junior, en vliegen zelden buiten de top tien. Hij vliegt met de eerste van 5(!) Prestige 2PK’s die we in deze lijst tegen gaan komen en die is met de groene staart en vleugeltippen op grote afstand al goed te herkennen.
Arno gaf aan dat er altijd iets is om aan te werken want waar hij in het verleden nog wel eens heel erg zijn best moest doen om op tijd weer geland te zijn, waardoor hij kostbare landingspunten mis liep, mikt hij tegenwoordig op nét die paar seconden eerder beneden zijn om zo meer tijd te hebben om die laatste meters af te leggen en zo wél die punten te pakken.
Dit alles mits het je gegund is om zo lang boven te blijven en dat was vandaag een paar vluchtjes niet het geval waardoor hij met 88,8% op een 8ste plek blijft steken.
Plaats 12 tot en met 8 zitten maar 4% uit elkaar, wat aan geeft dat het middenveld erg breed is en kleine verbeteringen al grote stappen kunnen betekenen.
7de Herman Dievelaar
Herman is een van de oudste deelnemers en heeft een bonk zweefervaring ervaring in F3J, F5J en F5K waar je U tegen zegt. Hij is dus uitstekend in staat om ‘die jonkies’ een poepie te laten ruiken en is de eerste in dit klassement met een 90+ score. Hij zal net als Karel nooit opgeven; zo lang de kist vliegt valt er wat te halen en hij weet zijn Ultima op hoogtes de bocht om te gooien waar ik alleen nog maar aan veilig landen kan denken.
Ik zag zijn coach deze dag wel een keer duiken om geen vleugeltip in zijn nek te krijgen omdat er op 2 meter hoogte tóch nog een rondje extra in bleek te zitten maar dat mocht die ronde niet baten.
91,79% en een dik verdiende 7de plaats!
6de Geert van Melick
Nog een helft van een regelmatig aanwezig vader/zoon koppel en ook hier was weer alleen senior op het veld. Geert heeft, zoals zo velen, al veel ervaring opgedaan in andere klasses maar is inmiddels ook al vele jaren actief en succesvol in de F5J. Hij vliegt als enige met een volledig in eigen beheer ontwikkelde en gebouwde kist met zeer kenmerkende buigende vleugels: Als hij een dikke thermiekbel in vliegt gaat zijn model letterlijk juigen!
De eerste in het rijtje met 3 gewonnen rondes maar ook 3 keer slachtoffer van die genadeloze verkeerde hoek waar de klappen vielen, maar met 96,01% zat hij er wel heel dichtbij!
5de Jorg Vogelsang
De 2de en hoogst geplaatste buitenlandse deelnemer en ook Jorg zien we vaker op Nederlandse wedstrijden. Losser 2021 wist hij zelfs op zijn naam te schrijven dus ook zeker een geducht tegenstander voor de dagoverwinning.
Jorg is vandaag de hoogste geklasseerde deelnemer zonder ook maar 1 ronde te winnen wat laat zien dat je met constant presteren ook hoge ogen gooit!
Zijn roze Prestige is zeker zo herkenbaar als de groene van Arno en een kleurrijke aanvulling aan het veld.
4de plaats GertJan Siemons.
De vele uren training met vliegmaatje Wim Nieuwhof beginnen zijn vruchten af te werpen! Vorige wedstrijd vloog hij de explorer 4 nog naar de 3de plek, nu miste hij het podium met 1,4%. Deze voormalige vetpriester begon zijn dag moeizaam, met een weerbarstige regelaar in ronde 3 die hem zo’n 15 seconden vliegtijd en een dikke schrapper opleverde. Maar na de lunch ging hij er voor zitten, of staan eigenlijk, en schreef meteen de 3 volgende rondes op zijn naam. Samen met Vincent is hij de enige die ALLE 7 rondes met een 50-punten landing wist af te sluiten en dat zijn belangrijke punten om mee te nemen in de klassering.
Dan zijn we nu bij plaats 2 en 3 aangekomen.
Zoals eerder vermeld moest er voor de eindklassering van het NK nog écht even gevlogen worden want de 2e plaats in die eindstand was nog te winnen of te verliezen. Jeroen Kole was er helaas niet bij om zich te mengen in dit gevecht en bleven deze 2 over om het uit te vechten.
Peter Zweers
Peter kwam als 3de in de tussenstand aan in Dalfsen en daarmee de aanvallende partij en dat is voor de verdedigende partij wellicht niet het leukste nieuws.
Hij is na vele successen in de F3J overgekomen naar de F5J, doet dus al vanaf dag 1 mee voor de winst en wist in ’17 en ’18 de titel te pakken. Hij heeft een goed doordachte vlieg-taktiek en is enorm goed in staat om aan het begin van een ronde precies te weten waar hij zijn model, al jaren trouw aanhanger van SAMBA en nu eveneens met een Prestige 2PK, naartoe moet sturen voor de juiste omstandigheden. Ik heb sommige van zijn Altis-logjes kunnen bekijken en het komt maar zelden voor dat hij meer dan anderhalve minuut nodig heeft om stijgende lucht te vinden.
Zo heel makkelijk was dat laatste vandaag echter niet, de vele vroegtijdige landingen van de overige piloten laten dat duidelijk zien, dus moest ook hij nog serieus aan de bak om de rondes vol te vliegen. Wie de cijfertjes bekijkt ziet dat hij die koe ook echt bij de hoorns heeft gevat want samen met latere winnaar Pascal is hij de enige die de eerste 6 rondes vol wist te vliegen en dus nog geen enkele echte schrapronde hoefde te noteren. Ronde 7 laat dan ruimte om iets te gaan proberen om nét dat verschil te maken om zo die 2de plek alsnog te kunnen bijschrijven op zijn palmares maar vanaf 132meter lukte dat nét niet en werd die 7de ronde zijn schrapronde en bleef hij met 99,13% slechts 0,8% achter de 2de plaats steken.
Die 2de plaats in Dalfsen 2 was voor Adrie van Brouwershaven.
Adrie is de 3de voormalig Kampioen in dit rijtje. 2014 is wel al even geleden maar toen stond zijn naam toch echt boven aan de lijst en ik kan uit persoonlijke ervaring zeggen dat hij in de tussentijd écht niet vergeten is waar Abraham de spreekwoordelijke mosterd haalt. Hij is er op wedstrijdgebied wel een tijdje tussenuit geweest maar dit jaar heeft hij toch het heilige vuur weer gevonden en maakte hij vanaf de eerste wedstrijd op zijn thuisbasis Oosterland aanspraak op een hoge eindklassering.
Hij kwam dus als 2de in het NK aan in Dalfsen en had hier de volle druk van Peter op zijn schouders liggen. Hij had voor de gelegenheid een nagelnieuwe Prestige 2PK V-tail meegenomen en daar kon hij meteen goed mee uit de voeten want de 1e en 2de ronde leek hij eenvoudig de 1000 te pakken. Wat er in de 3de ronde mis ging weet ik helaas niet maar met slechts 6minuten en 14 seconden vliegtijd was dat een dure en was er geen ruimte voor een gokje aan het eind van de dag.
Maar met ronde 4 en 7 wel weer het volle pond en hele hoge scores in 5 en 6 wist hij zich net voor Peter te positioneren en de 2de plaats van de dag en daarmee de 2 plaats in het Nederlands Kampioenschap te pakken.
En dan blijft er nog 1 naam over.
Pascal van Ool
Pascal is meervoudig Nederlands Kampioen maar is nog steeds elke dag, elke vlucht, elke ronde van elke wedstrijd, gemotiveerd om het beste uit zichzelf en zijn Prestige 2PK te halen. Perfectie bestaat niet maar zijn vliegresultaten lijken daar dit jaar aardig in de buurt te komen want hij was volledig ontketend in 2021. Oosterland, Losser en Vught sloot hij winnend af, Dalfsen 1 werd gekenmerkt door materiaalpech en slechts een 5de plaats maar toen had hij al zo’n voorsprong dat het kampioenschap hem niet meer kon ontschieten.
Toch wilde hij het seizoen waardig af sluiten en dat deed hij door ook Dalfsen 2 gewoon op zijn naam te schrijven. Waar de strijd om de 2de plaats tussen Peter en Adrie tot het einde toe spannend was heeft Pascal van de eerste tot de laatste ronde het klassement geleid. Ik ga voor de jaarvergadering serieus in de cijfers duiken want de top zit elke keer zo dicht op elkaar dat ik op het eerste gezicht niet zomaar kan zeggen waar het verschil wordt gemaakt.
Feit is dat Pascal dus, door 4 van de 5 wedstrijden te winnen, dit jaar ook het Nederlands Kampioenschap weer terug op zijn naam heeft staan. Toevalligerwijs is het podium van Dalfsen 2 gelijk aan die van het NK
1ste plaats: Pascal van Ool (midden)
2de plaats: Adrie van Brouwershaven (links)
3de plaats: Peter Zweers (rechts)
Knap gevlogen heren! en tot volgend jaar!
Nu wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om alle deelnemers van dit seizoen te bedanken voor hun aanwezigheid en hun deelname. Ik zou het graag willen doen maar het gaat mij nooit lukken om iedereen met naam en model te noemen, maar iedereen die mee heeft gedaan kan zijn of haar naam terug vinden in de verschillende lijstje op de website die Jacob Bos toch maar mooi in elkaar heeft gedraaid.
Ik had penningmeester Eric al genoemd maar ik wil daarnaast de overige leden van de organisatie, Erik Rukkers en Lyckele Govers, even noemen en bedanken voor hun inzet om in overleg met alle clubs de ingewikkelde taak van een agenda in elkaar draaien op zich te nemen.
Onder bezielende leiding van Gerben van Berkum is het de organisatie, ondanks de corona-gerelateerde beperkingen, in de eerste helft van het jaar toch maar mooi gelukt om 5 wedstrijden te organiseren en te vliegen.
Ik heb er zelf zowaar ook weer eentje mee kunnen doen en dan gaat het toch weer kriebelen om wat meer te vliegen. In de vergadering van begin dit jaar is het al een keer vermeld maar de vraag blijft dus open staan voor iemand met kennis van het spelletje die op de wedstrijddagen de leiding op zich kan en wil nemen zodat ik de deelnemerslijstjes weer kan aanvullen.
Voor nu ben ik even klaar met typen, zoals beloofd ga ik een samenvatting van het jaar in elkaar draaien met alle cijfertjes die ik dan hopelijk op de jaarvergadering van de KNVvL kan presenteren. Daar vind ook de officiële prijsuitreiking van het kampioenschap plaats dus ik hoop velen van jullie daar weer tegen te komen.
Namens de organisatie
Tot volgend jaar!!
Justus Moree